Miejska Rada Seniorów
25 czerwca 2008 został powołany Parlamentarny Zespół ds. Osób Starszych. Skupia on zarówno posłów jak i senatorów z wszystkich opcji reprezentowanych w polskim Parlamencie. Zespół w swojej działalności chce być odpowiedzią na wyzwania, jakie niesie ze sobą starzenie się społeczeństwa polskiego. Ma zamiar monitorować sytuację seniorów w Polsce pod kątem przestrzegania ich praw poprzez żywy kontakt z organizacjami pozarządowymi i organami władzy odpowiedzialnymi za sprawy seniorów.
Zespół widzi potrzebę opracowania w Polsce długookresowej strategii na rzecz wykorzystania i wzmacniania kapitału ludzkiego osób starszych i zapewnienia wsparcia tych seniorów, którzy są niepełnosprawni lub niesamodzielni. Strategia powinna zapewniać partycypację osób starszych w podejmowaniu decyzji ich dotyczących w samorządach i innych organach władzy publicznej. W tym celu konieczne jest, jak napisał w swoim dokumencie Zespół Parlamentarny, tworzenie wspólnych reprezentacji środowisk seniorskich.
Marszalek Senatu RP 20 stycznia 2009 roku skierował projekt ustawy zmieniającej ustawę o samorządzie gminnym do odpowiednich komisji, a następnie na. początku maja 2009 przedstawiciele sejmu wnieśli wniosek o przyjęcie projektu bez poprawek. Projekt jest bardzo krótki, zmiana obejmuje dwa artykuły: najistotniejszy jest ust.2 art.58: „Rada gminy na wniosek zainteresowanych środowisk może wyrazić zgodę na utworzenie młodzieżowej rady lub gminnej rady seniorów mającej charakter konsultacyjny.”
Rada Miasta Krakowa utworzyła Młodzieżową Radę Miasta. Pora więc pomyśleć o ciele doradczym złożonym z seniorów, tym bardziej, że sytuacja demograficzna Polski a więc i Krakowa, zmienia się w sposób dynamiczny i plany związane z funkcjonowaniem miasta należy do niej dostosować.
Prognoza demograficzna do 2030 roku, przygotowana przez GUS, wskazuje na istotne zmiany, jakie będą zachodzić zarówno w wielkości, jak i strukturze ludności Polski w kolejnych dekadach. Przede wszystkim, liczba mieszkańców Polski będzie maleć – zwiększać się będzie nadwyżka liczby zgonów nad liczbą urodzeń – zjawisko to obserwowane jest w Polsce od niedawna. Do 2020 roku ludność zmniejszy się o milion osób, a w następnej dekadzie (lata 2020-2030) o kolejne półtora miliona. Ubytek ludności dotyczyć będzie przede wszystkim miast, głównie z powodu mniejszej dzietności niż na wsiach, ale też na skutek nowego zjawiska, jakim jest przemieszczanie się części ludności miejskiej na tereny wiejskie na obrzeżach miast.
Ubytek ludności najprawdopodobniej nie dotknie w znacznym stopniu (według prognoz Andrzeja Zborowskiego) Krakowa. Liczba ludności będzie rosła do około 2020 roku, a następnie zacznie spadać.
Zmieni się jednak struktura wieku ludności. Postępujący szybko wzrost udziału osób w wieku poprodukcyjnym w ogólnej liczbie ludności jest skutkiem zarówno przedłużania się przeciętnego okresu trwania życia, jak i gwałtownego spadku dzietności.
Zmiany w strukturze wieku ludności, zwłaszcza te wynikające z przesuwania się wyży i niżów demograficznych, mają istotne konsekwencje w wielu dziedzinach życia, sprawiając, że niektóre problemy społeczne będą ulegać zaostrzeniu.
Prognozowane zmiany będą miały swoje skutki społeczno-ekonomiczne. Mniejsza liczebność młodych roczników oznacza mniejsze obciążenie systemu edukacji, a następnie także rynku pracy. Ale oznacza to również zmniejszenie potencjału populacji osób młodych, które często cechują się lepszym stanem zdrowia, większą mobilnością edukacyjną, zawodową i przestrzenną, z którym mamy do czynienia obecnie.
Starzenie się ludności w wieku produkcyjnym oznaczać będzie konieczność prowadzenia odpowiedniej polityki w zakresie kształcenia ustawicznego, aktywizującej osoby w wieku 45 lat i więcej do podtrzymywania aktywności zawodowej i społecznej. Wzrost liczby osób starszych spowoduje zwiększenie obciążenia systemów: zabezpieczenia społecznego (emerytalno-rentowego, ale również pomocy społecznej) i świadczeń zdrowotnych. Zwiększy się zapotrzebowanie na usługi opiekuńcze, etc.
Korzystanie z doświadczenia i mądrości osób dojrzałych i starszych nie jest odkryciem dzisiejszego świata, ale istniało zawsze w starożytności, czy też świecie innych, pozaeuropejskich cywilizacji. Obecnie kraje zachodnie wracają do tradycji doceniania roli konsultacyjnej seniorów. W Niemczech na przykład w każdym samorządzie lokalnym funkcjonują Rady Seniorów. Pora, jak się zdaje, zacząć wprowadzać je także i do samorządów polskich.